详细字义
◎ 埸yì
名
- (1) (形声。从土,易声。本义:边境,边界)
- (2) 同本义 [boundary]
- 郑人怒君之疆埸。——《左传·成公十三年》
- (3) 田间的界限 [rand]
- 今小田塍为埸。——《篇海类编》
常用词组
邦埸
边埸
疆埸